เราทุกคนรู้ดีว่าแฟชั่นเปลี่ยนแปลงและพัฒนาไปตามกาลเวลา แต่คุณเคยสงสัยหรือไม่ว่าแฟชั่นส่งผลต่อการรับรู้ความงามของสังคมอย่างไร? นอกจากนี้ยังเป็นความจริงที่แนวคิดเรื่องความงามไม่คงที่เช่นกัน พวกเขาเองก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เพื่อให้การรับรู้เกี่ยวกับร่างกายของผู้หญิง โดยเฉพาะหน้าอก แตกต่างไปจากเมื่อ 10, 50 หรือ 100 ปีก่อน
บางทีมันอาจจะน่าสนใจที่จะดูว่าหน้าอกของคุณจะเปรียบเทียบกับมาตรฐานของวันที่ผ่านมาได้อย่างไร (แล้วอีกครั้งอาจจะไม่!)
ระหว่างยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ผู้หญิงหน้าอกใหญ่และรูปร่างสมส่วนต่างก็โกรธเคืองเพราะน้ำหนักของพวกเธอเป็นตัวแทนของความมั่งคั่ง ขนาดที่ใหญ่ของเธอหมายความว่าเธอมีเงินจำนวนมากเพื่อให้เธอกินอาหารปริมาณมากเป็นประจำ ดังนั้นผู้หญิงที่มีหน้าอกโตเต็มไปหมดจึงถือว่าสวยและเป็นที่ต้องการ และพวกเขามักเป็นหัวข้อของศิลปะในช่วงเวลานี้
ในช่วงยุควิกตอเรียซึ่งได้รับการตั้งชื่อตามสมเด็จพระราชินีวิกตอเรียของอังกฤษ ร่างกายที่ “เป็นแม่” มีสไตล์ ร่างกายที่เหมาะกับความสามารถในการอุ้มเด็กคือความสูงของแฟชั่น ผู้หญิงพยายามเน้นเอวเล็กด้วยการสวมชุดรัดตัว เน้นสะโพกกว้างและหน้าอกใหญ่ ซึ่งน่าจะเป็นข้อบ่งชี้ว่าผู้หญิงจะตั้งครรภ์เด็กได้ง่าย
แม้ว่ายุคนี้จะส่งเสริมความสุภาพเรียบร้อย แต่หน้าอกใหญ่ถือเป็นเครื่องหมายของความเป็นผู้หญิง
ในช่วงปี ค.ศ. 1920 การห้ามมีผล นำไปสู่การเพิ่มขึ้นของวัฒนธรรมเถื่อน ผู้หญิงเริ่มมีรสนิยมทางเพศมากขึ้น และพวกเขามักจะชอบลุคแบบกะเทยในแฟชั่นที่มีผมสั้น แต่งหน้าสีเข้ม และเดรสสั้น พวกเขามักจะใช้วิธีมัดหน้าอกเพื่ออำนวยความสะดวกให้หน้าอกแบนราบที่ดูอ่อนเยาว์ซึ่งอยู่ในสมัยนิยม นอกจากนี้ยังอนุญาตให้พวกเขาสวมชุดหลวม ๆ ซึ่งทำให้พวกเขาเต้นได้อย่างอิสระมากขึ้น
เมื่อโรงภาพยนตร์ได้รับความนิยมในอเมริกา ผู้หญิงจึงมีมาตรฐานใหม่ที่จะเปรียบเทียบตัวเอง บรรดาสาวชั้นนำในฮอลลีวูดได้นำเอาผู้หญิงที่มีเสน่ห์รูปแบบใหม่มาเลียนแบบ นักแสดงหญิงที่มีชื่อเสียง เช่น Marilyn Monroe และ Audrey Hepburn มักอวดหุ่นนาฬิกาทรายเพื่อให้ผู้หญิงหน้าอกใหญ่ที่มีเอวเล็กถือเป็นแก่นสารของความงามแบบผู้หญิง
แฟชั่นม็อดของอังกฤษเปลี่ยนวิธีที่สังคมมองความงามในทศวรรษ 1960 ไปอย่างมาก นางแบบ Twiggy ได้แนะนำอุตสาหกรรมแฟชั่นและโลกให้รู้จักกับนางแบบสูงเพรียวบางสุด ๆ ที่ยังคงเดินอยู่บนรันเวย์มาจนถึงทุกวันนี้ (หวังว่าจะไม่ใช่รุ่นเดียวกัน!) สะโพกที่แคบและหน้าอกเล็กถือว่าเก๋ไก๋และเป็นที่ต้องการของผู้หญิงหลายคน
ยุค 80 ยังนำยุคของ “ซูเปอร์โมเดล” เข้ามาอีกด้วย ผู้หญิงเหล่านี้สูงและขายาวโดยทั่วไปจะมีขนาดหน้าอกปานกลาง พวกเขากลายเป็นผู้มีอิทธิพลในวัฒนธรรมป๊อป ทำงานในสื่อ มิวสิควิดีโอ และโทรทัศน์
ในช่วงทศวรรษ 1980 ร่างกายสองประเภทที่แตกต่างกันกลายเป็นที่ต้องการมากขึ้น การออกกำลังกายแบบแอโรบิกกลายเป็นสิ่งที่คลั่งไคล้และเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้หญิงหลายล้านคนไปยิม ในช่วงเวลานี้ การออกกำลังกายสำหรับผู้หญิงมีความสำคัญมากขึ้น ร่างกายแข็งแรงพร้อมหน้าท้องที่กระชับและหน้าอกขนาดปานกลางถึงใหญ่เริ่มเป็นที่นิยมมากขึ้น
ในขณะที่ “ผอม” ยังคงสมบูรณ์แบบในยุค 90 มีร่างกายที่แตกต่างกันสองประเภทที่ได้รับการพิจารณาว่าเป็นที่ต้องการ ด้านหนึ่ง คุณมีซูเปอร์โมเดลจากยุค 80: ผู้หญิงขายาวที่มีรูปร่างเพรียวแต่มีหน้าอกเหมือนซินดี้ ครอว์ฟอร์ด หน้าอกขนาดใหญ่ที่มีหน้าท้องแบนราบถือเป็นผู้หญิงและในอุดมคติ
ในทางกลับกัน นางแบบอย่าง Kate Moss ได้นำลุค “waif” มาใช้ ซึ่งเน้นย้ำถึงความบางสุดขีด เอวที่ผอมแห้ง สะโพกแคบ และหน้าอกเล็ก ผู้หญิงเหล่านี้ผสมผสานความแอนโดรจีนีของยุค 20 เข้ากับรูปร่างที่บางเฉียบของยุค 60 โครงสร้างที่เพรียวบางและเปราะบางนี้เริ่มครอบงำรันเวย์แฟชั่นชั้นสูง และจะยังคงทำเช่นนั้นจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้
ข้อดีของการเป็นผู้หญิงในวันนี้คือแฟชั่นและวัฒนธรรมป๊อปคาดหวังความหลากหลายในวงกว้างของสิ่งที่ถือว่าสวยงามและเซ็กซี่ มีการให้ความสำคัญกับสิ่งที่ดูเหมือนจะมีสุขภาพดีและสิ่งที่ทำให้คุณมีความสุขมากกว่าที่จะพบกับ “อุดมคติ” บางอย่าง ดูเหมือนว่าเส้นโค้งจะเข้ามา และยิ่งคุณมีมากเท่าไร คุณก็ยิ่งต้องโอ้อวดมากขึ้นเท่านั้น นักแสดงและนางแบบที่มีรูปร่างสมส่วนกำลังเล่นเป็นที่สนใจ ซึ่งน่าจะเป็นปฏิกิริยาตอบสนองต่อนางแบบแฟชั่นชั้นสูงที่บางเฉียบ เช่นเดียวกับผลพวงของการแพร่ระบาดของโรคอ้วนที่ครอบงำอยู่ในปัจจุบัน
หากหน้าอกของคุณไม่ได้มาตรฐานความงาม และคุณกำลังมองหาความมั่นใจในร่างกายของคุณมากขึ้น ศูนย์ศัลยกรรมหน้าอกแอริโซนาพร้อมให้ความช่วยเหลือ เชี่ยวชาญในเต้านม augmentations , การปรับปรุง , ลิฟท์และการลดลงของผมอาจจะสามารถช่วยให้คุณบรรลุลักษณะเต้านมที่คุณต้องการ